Ellipse

Ellipse

De ‘Ellipse’ is een tijdloze, oneindige baan door de ruimte. Soms komen de planeten en manen magisch in lijn, waardoor verre, oude muziek ontstaat die je aanvankelijk slechts vaag kunt horen. De ’transatlantische ellips’ voelt als de magische uitlijning van twee continenten, gescheiden maar voor altijd verbonden door de Atlantische Oceaan. Ons doel, als het Belinfante Quartet, is om muzikale ellipsen te creëren, waarbij één ademhaling een continuüm van verenigde geluiden en gebaren kan ontketenen.

We ontdekten al vroeg in onze carrière als strijkkwartet dat we een gedeelde liefde hebben voor de Engelse componist Benjamin Britten, dus we waren overtuigd om zijn muziek het focuspunt van onze CD maken. De beslissing om zijn Strijkkwartet nr. 2 te koppelen aan het werk van de Amerikaanse componiste Caroline Shaw, ‘Plan en Elevation’, kwam heel natuurlijk voor ons, aangezien er veel parallellen te vinden zijn in hun respectievelijke klankwerelden. Beide componisten bedenken open en ruime landschappen: in Britten’s geval, de uitgestrekte zeelandschappen van de Suffolk kustlijn; in die van Caroline Shaw, de prachtige gronden van Dumbarton Oaks in Washington D.C. In de kern belichamen deze werken de extreme vocale mogelijkheden van strijkinstrumenten, evenals een intuïtief begrip van de complexiteiten van strijkkwartetschrijven.

Hoewel we geen van zijn werken op de CD hebben opgenomen, speelt Henry Purcell een centrale rol in ons programma. Zijn Chaconnes waren de inspiratie achter het derde deel van Britten’s Strijkkwartet nr. 2 en we verkennen deze connectie met de vijf baslijnen in Shaw’s ‘Plan en Elevation’, die de basisbeweging vormen van elk van de vijf stukken, en de ‘Chaconne’ als een Barokse dans. Dit leidde op zijn beurt tot het idee om een compositie te laten maken op basis van muziek uit The Dancing Master: in feite een instructieve danshandleiding en verzameling Engelse dansen samengesteld door een tijdgenoot van Purcell genaamd John Playford in 1651 en briljant gearrangeerd voor ons door Arthur Klaassens in 2022. ‘neere the Church doore’ biedt een glimp van de feestelijke wereld van het 17e-eeuwse Engeland, door een moderne lens gezien.